Geceler soyundu ! Ben hep giyinik kaldım, Rüzgar esti savurdu kuru bir yaprak gibi beni benden uzağa. Zaman acımasızca olmadığım birisine dönüştürdü beni. Hayallerimden uzak uçurumların kıyısında kendim ile kavgaya tutuşmuş, hangimizin galip geleceğini bilmeden el yordamıyla içime, içime yürürken elimde sadece tek bir UMUT vardı..