Ben umuttum,

Ben Karşıyakalıydım,

Ben Karşıyaka`ydım,

Karşıyaka bendim...

Bu dizelerin sahibi Dr. Nevin Bozbura, İstanbul`da yaşamasına karşın bedenen ve ruhen her an Karşıyaka`yı yaşayan, asıl mesleği tıp doktorluğunun yanında, edebiyata, güzel sanatlara sevdalı, Atatürk âşığı, çağdaş bir Türk kadını.

Elinizdeki `Sevgilim Karşıyaka’; bir aşkın, bir özlemin, bir iç döküşün, bir yalvarışın, bir sitemin bir sevdanın öyküler zinciri. Bozbura, ulaşımın atlı tramvaylarla yapıldığı, yaseminlerin, güllerin, karanfillerin, fullerin baygın kokularının etrafa yayıldığı Karşıyaka`da doğup eğitimli, kültürlü, uygar insanlar arasında büyüdüğü otuzlu, kırklı yıllarını öylesine içten, öylesine akıcı bir dille kaleme almış ki... Nevin Bozbura, yıllar sonra geldiği Karşıyaka Yalı`sında yürürken içi sızlayıp âşığı olduğu önceki Karşıyaka`sına uzun süre dalıp dalıp gitmiş; "Nerede o güzelim dünya şaheseri köşkler, nerede o masal dünyası bahçeler, nerede o güzel insanlar, nerede o deniz hamamları... Şimdilerde apartman blokları önündeki mermer, minik bahçelerinde biraz çim, bir iki gül fidanı boynu bükük duruyor. O çocukluğumun, gençliğimin canlılığı yok artık." derken içi burkulsa da gözünü dünyaya açtığı bu aydınlık kente, bu ilk aşkına `Sevgilim Karşıyaka` diyerek hâlâ sımsıkı sarılıyor...

Bir Karşıyakalı olarak, soluksuz okuduğum `Sevgilim Karşıyaka*, kitaplığımın başköşesinde yerini aldı bile...

Yücel İzmirli

Karşıyaka / 10 Ocak 2018