Karl Rahner, Katolik dünyasına XX. yy.’da damgasını vurmuş olan teologlardan biridir. Diğer dinlere inananlar konusundaki tavrı ile II. Vatikan Konsili’nin karakterini belirleyen Rahner, kapsayıcı yaklaşımın mimarı olarak görülmektedir. Diğer dinlere inananları “anonim Hıristiyanlar” olarak isimlendiren Rahner, bu insanların kurtuluşa ermesinin İsa Mesih’in inayeti aracılığıyla mümkün olduğunu belirtmiştir. Aynı zamanda Yeni Teoloji Hareketi’nin savunucularından olan Rahner, Katolik Kilisesi’ne karşı eleştiriler yöneltmiş ve kilisenin bozulma yolunda olduğu-nu ifade etmiştir. Bu bozulmadan ise patristik dönemin eserleri ile kurtulunabileceğini belirtmiştir. 
Araştırmamızda son yüzyıl teologlarından Karl Rahner’in kilise, vahiy ve kurtuluş konuları hakkında ne tür fikirlere sahip olduğu ve bunların kaynakları ortaya konulmuştur. Kilise Babaları’ndan Clement, Tertullian, Origen ve Augustinus’un kilise, vahiy ve kurtuluş konularındaki görüşleri incelenmiştir. Rahner ile aynı dönemde yaşamış olan Henri de Lubac, Yves Congar, Edward Schillebeckx ve Hans Küng’ün de Rahner ile ortak olan ve olmayan fikirleri ortaya konulmuştur.