Türkçenin yeni coğrafyalarda şekillenmeye başladığı fakat birtakım siyasi, sosyal ve kültürel sebeplerle tam olgunlaşmadığı zamanlara ait olan geçiş dönem eserleri, bir taraftan eski yazı dilinin seslik ve şekillik özelliklerini devam ettirirken diğer taraftan yeni oluşmaya başlayan lehçelerin dillik özelliklerini yansıtmaktadır. Türklük bilimi çalışmalarında bu tip eserler ‘karışık dilli’ olarak tanımlanmaktadır. Üzerinde çalışılan Kur’an tefsiri de Kırım sahasında ve bu sahada özellikleri görülen Çağatay, Oğuz ve Kıpçak Türklerinin etkisi altında kaleme alınmıştır. Bu çalışma eserin yazımlı çevrimli metni, dilbilgisi özelliklerinin gösterildiği inceleme ve eserdeki Türkçe söz varlığını gösteren gramatikal dizin olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır.