Nurcan Ören’in şiir seferi ikinci şiir kitabıyla devam ediyor. Bu yolculukta aşkı ve ıstırabı, özlemi, kavuşma hayalini şiirleriyle dile getirirken beşerî aşkın ilahiye evrildiği dönemi de açık ve net bir şekilde hissettirmiş. Çiçekte, böcekte, eşyada, tabiat olaylarında, takvimdeki özel günlerde her durumda, her olayda aşkı görmüş, aşkı anlatmış.
Kızılcığın kırmızı taneleri gözyaşı, narçiçeği gönül yarası olurken kömür ütüsü kalp yangınına, sandalye geçip giden zamana atıfta bulunmuş. 
Peynir, zeytin, yumurta, tarhana, revani gibi yiyecekler de aşkın tanıkları hâline gelmiş. 
Ayrıca vatan hasretini, askerin geride bıraktıklarını, işgale direnişi de yoğun bir vatan aşkı olarak göstermiş. Epik şiirlerde de lirizmi ta içimizde yaşamamıza sebep olmuş.  Gurbetçi olduğundan, yaşadığı gurbet şehri Basel’i de anmadan bırakmamış ona da hasret ve aşk diliyle seslenmiştir. 
Hecelerin sesli ve sessiz harfle bitme uyumuna dayanarak yazılan hece ölçülü Özleşim ekolünün de temsilcilerinden biri olan Nurcan Ören, şiirlerinde aruzu da başarıyla kullanmıştır. Ayrıca Akrostiş yazarak kişiye, çiçeğe, eşyaya özel gibi görünen şiirlerinde de asıl konunun aşk olduğunu açıkça göstermiştir.