“Benim bir kardeşim var, benim bir kardeşim var,” gerçeğini durmadan dillendiriyordum.
Kulağıma yansıyan bu sözleri tekrarlamak hoşuma gidiyordu.
İnsanın kardeşinin olması güzel bir şeydi.
Rengi, dili, ırkı ne olursa olsun, o çocuk artık benim kardeşimdi. Ölünceye kadar da öyle kalacaktı.
Kardeşlik; paylaşmayı, güvenmeyi, umudu, tartışmayı, yarışmayı daha da önemlisi sevgiyi yaşatır….