“Bu yaptıklarına karşılık ben de senin için bir şeyler yapabilmek isterdim ama ben yaşlı bir kadınım ve bu küçük köyde sana hediye alabileceğim bir yer de yok.” dedi üzgün bir sesle. Bir süre düşüncelere dalıp gitti ve aniden kendine geldi, gözlerinin içi parlıyordu:

“Bak ne diyeceğim güzel kızım, benim yıllardır kullanmadığım bir dikiş makinem var. Gözlerim iyi görmediği için çok uzun zamandır örtüsünü bile kaldırmadım üstünden. Eğer işinize yararsa Ömer’i de çağır, birlikte evinize taşıyın.” dedi yaşlı kadın...