Daha on yedi yaşında ve onca şeye katlanmaya çalışırken, bu ölüm ona haksızlıktı.

Saat akşam 19.30’u gösteriyordu. Dar, boş ve loş ışıktaki bir sokakta, tek başına ilerliyordu. O fark etmese de katili onu görmüş ve peşine takılmıştı bile. 

Katili arkasından yavaşça yaklaştı. Soğuk bıçağı boğazında hissedince, olduğu yerde donakaldı. Saçını geriye attı ve eğilip kulağına fısıldadı:

*Hemen ölmeyeceksin güzelim, korkma!*