"Sen karanlıkta görebiliyorsun." diye hırıldadı siyahlar içindeki adam.

Kızdan uzun bir süre herhangi bir cevap gelmedi. Neden sonra sanki bir kusur işlemiş ya da `kusurluymuş` gibi `utanmış` bir ses duyuldu:

"Evet"

"Işık yapabiliyor musun, peki?" diye sordu Aager.

Kızdan yine bir ses gelmedi ama adamın çıkarıp yere sabitlediği mum bir anda alev aldı.

"Hayır. Ben ışık yapamam." diye, rezil olmuş bir ifadeyle cevap verdi kız. "Ama senin ateşini yakabilirim ki..."

Aager mum ışığında kızın, komik saçlarının yerli yerinde ve olmaları gerektiği gibi olup olmadıklarını kontrol ettiğini gördü. Sonra da elbisesini düzeltip herhangi bir kir, yırtık ya da kırışıklı olmadığından emin oluşunu seyretti. Aager, kızın hangi ara yaptığını kestiremedi ama başı kucağında uyuyan izci kızın parçalanmış gömleği de artık tek parçaydı ve ilginç bir şekilde üzerinde kan lekesi de yoktu.

"Bunu yapabildiğini söylemedin." diye hırladı Aager.

"Bunu yapabildiğimi sormadın ama ki." diye, alt dudağını pörtleterek söylendi kız. "Neyi yapıp yapamadığımı sormazsan bunu sana nasıl söyleyebilirim ki?"