Pencere perde kapalıyken girer ışık odana yeter ki istesin…

Bu şehir bizi hiç görmedi birlikte, hiç bilmedi neyin nasıl olduğunu, anlattıklarımdan biliyordu hepsi bu…

Şehirler okuyuculardı, bizse yaşanılanlar. Kara kutusu yaşanılanların olmalıydı bir yerlerde. Gözüken, duyulan, anılan, sanılan, sayılan, geçilen, gidilen, duranlardan oluşan ömür; aslında daha çok kaçırılan şeylerden oluşuyor.

Bir kara kutu açılmak için geç kalınan cinsten midir bilmem; ama şimdi açmak, okumak, sarılmak, kazanmak, düşünmek, ağlamak, gülümsemek, sahip olduklarını köpürtmek için sanki tam zamanı…

Yeniden karşılaşmak ne hoş,

O vakit tekrar merhaba.