Zeynel Güney öykülerini okurken benim gibi şaşıracaksınız belki. Değişik olsun, okur sarsılsın düşüncesiyle yazılmış öyküler değil bunlar. İlk öykülerini okuduğumda bilinen öykü anlayışı kalıbına uymayan bir yapıyla karşılaştım. Zeynel Güney’e sorduğumda *içimden geldiği gibi yazıyorum* dedi. İçinden gelenin insanlığın sesi olduğunu anlıyordunuz. Bu ses öykülerde kimi kanayan kimi utandıran kimi acıların durulup sevgiye dönüştüğü, türkülerdeki gibi ezgili bir ses oluyordu. Zeynel Güney’in öykülerindeki bu sese kulak vererek okuduğumuzda insan olmanın tınısını duyuyorsunuz. Emeğine yüreğine sağlık Zeynel Güney.

Selçuk Oğuz