Onların Karabağ Savaşına katılan asker veya gönüllü listelerinde adları yoktu.

Aileleri, akrabaları, eşleri ve çocukları yoktu.
Gerçek adları, soyadları, yaşları yoktu…

Onlar, Azerbaycan Özel Kuvvetlerine bağlı en seçkin timdi ve bu timdekiler sadece dokuz kişiydi. Bütün askerî eğitimlerde üstün başarılar sağlayan, en zor görevleri korkusuzca ve göz kırpmadan yerine getiren bu timin adı da yoktu. O yüzden kendilerine “Adsızlar Timi” diyorlardı. Timlerini adsız olarak adlandırmalarının sebebi ise eski Türk töresi anlayışına göre henüz bir ad kazanacak kadar kahramanlık yapmadıklarını düşünmeleriydi. Sanırım bu savaştan sonra timlerine uygun bir ad seçeceklerdir. Belki de Karabağ’da yaptıkları onlara yeterli gelmeyecek ve o nedenle adsız kalmaya devam edecekler…

Yurtseven Şen, bu romanında I. Karabağ Savaşı’nda ailesini yitiren, II. Karabağ Savaşı’na seçkin bir asker olarak katılan Babek kod adlı savaşçının yaşadıklarını, zorluklarla geçen yaşamını, olağanüstü mücadelesini ve ruhsal çalkantılarını sebep-sonuç ilişkisi bağlamında ele almıştır.