Ceylanım sevmişti genç delikanlı
Kaçtılar birlikte üç günlük bir anı
Dönemedi köyüne korku belası
Delikanlı bıraktı geldi başkası

Kimi otuz yaşında kimisi yetmiş
Güya hepsinin adı erkekmiş
Ceylan`ın tek suçu sevmekmiş
Kader diyorlar o ne demekmiş

Mahkeme başladı günlerce sürdü
Hâkim verdi en sonunda kararı
On beş de olsa kendi arzuladı
Suçlu belliydi Ceylan hatalı

Yok mu bunların anne, kardeşi
Onların başına gelse ah ne derlerdi
Zor kadın olmak, kadınca yaşamak
Daha ne ceylanlar vuruldu vurulacak