“Tenine dokundukça yılların yorgunluğunu tek tek atsaydım parmaklarımın ucundan. Özlediğim her şeyi koklamaya devam etseydim o uyurken. Huzuru, mutluluğu… 

O uyurken ben dinlenseydim. Biten günle beraber tüm sıkıntılarımızı da gecenin karanlığına bıraksaydık. Yeni doğan günle birlikte biz de ışısaydık. Işıl ışıl sevmeye devam etseydik. Birbirimize ilk dokunduğumuz anı hep milat sayardık.”