Mü`min, vücudunun bütün azaları ile Allah`tan korkan kimsedir. Allah korkusunun yedi alameti vardır:

Birincisi, dilde meyana gelir, Allah`tan korkan kimse dilini yalandan gıybetten, insan arasında laf taşımaktan, iftiradan ve boş konuşmaktan alıkoyar ve dilini Allah`ın zikri ile Kur`an okumakla ve ilim mütala etmekle meşgul eder.

İkincisi, kalbte vücud bulur: Mü`min bir kul, kalbinden düşmanlık iftira ve kardeşlerine karşı hasedi çıkartıp atar.

Üçüncüsü; gözde ortaya çıkar: Allah korkusu taşıyan kul haram yiyeceğe ve içeceğe ve diğer haram olan şeylere bakmaz. Onun gözleri haramlara karşı kapalıdır. O dünyaya ihtiras ve istekle değil de ibret ve ders almak için bakar ve kendisine helal olmayan şeye bakmaz.

Dördüncüsü; karında ortaya çıkar: Allah`tan korkan kul karnına haram lokma sokmaz. Çünkü haram lokma yemek büyük günahlardandır.

Beşincisi; elde ortaya çıkar: Allah korkusu ile dolu olan bir mü`min elini haram değil Allah`ın rızasına uygun olan şeylere uzatır.

Altıncısı; ayaklarda ortaya çıkar: Allah`tan korkan mü`min bir kul, ayakları ile günah işlemeye doğru değil, bilakis Allah`ın rızasına uygun ve onun sevgisini kazandıracak işlere doğru yürür, salih ve ilim sahibi kimselere doğru adım atar.

Yedincisi; yaptığı işlerde ortaya çıkar: Allah korkusu taşıyan bir kul ibadetini sırf Allah rızası için yapar, riyadan ve nifaktan kaçınır.