Gönül derlerdi buna bu sevgiydi
İçimin sevgisi o kadar büyüktü ki
Varlığın yokluğun mutluluğun bumuydu
Buna aşk mı derler yoksa sevmek mi

Günlerim hep düşünmekle geçerdi
Bu düşünme sevgi değer miydi
Gönül bahçemde bir çiçek vardı
Kalbimin açan çiçekleriydi

Hislerim duygularım hep güzeldi
Hasret mi özlemi yoksa neydi
Rüyalarımda kabuslarımda iyi kötü
Bu kalbimin açan çiçekleriydi

Her atışta her özlemde titreme
Gözlerimi açarken düşünürken Sevgiyi
O özlem o bekleyiş o hasret
Beni daha da Mutlu ve hüzünlü duygularla
Kalbimin açan çiçekleri büyüdü
Büyüyor içimde sevgiler.