Alevilik tarihimizin önemli bir unsuru olduğu gibi günümüzün de dinî, kültürel ve siyasi boyutları ile öne çıkan toplumsal bir gerçekliğidir. Bu gerçeklik özellikle 2000`li yıllardan itibaren diaspora Alevileri üzerinden Avrupa toplumlarının gündemini meşgul etmeye başlamıştır. Türkiye`deki ve Avrupa`daki Alevi örgütlerinin çalışmaları, Alevilerin sorunlarının uluslararası bir boyutta tartışılmasına imkân tanımıştır. Yaşanan gelişmeler konunun gelecek dönemlerde de gündemde kalacağını göstermektedir. Elinizdeki çalışma bu genel ilginin sosyolojik bir yaklaşımla sınırlı bir alana yoğunlaştırılmasından doğmuştur. 
Alevilerin Avrupa`ya göçleri, dinî ve kültürel kimliğin yeniden ele alınmasına; köken ülkeden taşınan kültürel bagajın yeni bir okumaya tabi tutulmasına sebep olmuştur. Bu yeni okuma “Anadolu Aleviliği” referansı taşımakla birlikte önemli ölçüde farklılaşma potansiyeline sahiptir. Günümüzde “Avrupa Aleviliği” kimliksel tanımlamasından, “diasporik Alevilik” olgusundan söz edilmektedir. Çalışmada söz konusu farklılaşma potansiyelinin göçmen Alevilerin birinci dereceden akrabalarınca  nasıl değerlendirildiği tespit edilmiştir. 
Çalışmanın güçlü yanı konusu ile doğrudan ilişkili sosyal aktörlerle birebir görüşerek, onları gözlemleyerek teorik bilgileri test edip işlemesi; asırlardır Anadolu topraklarının sosyo-kültürel ve dinî bir meselesi olan Alevilik konusunun ülke sınırlarını aşarak ulusaşırı bir mesele hâline gelişinin çeşitli boyutlarına dikkat çekmesidir.