16. asır, manzum hadis tercümesi türündeki eserlerin zirve yaptığı bir dönemdir. Bu dönemde ekseriyatı kırk ve yüz hadis olmak üzere kırk civarında eser yazılmıştır. Bunlardan biri de Kadrî adlı, kim olduğu hakkında sadece tahmin yürütebildiğimiz bir şairin, 23’ü sahih olmak üzere seçtiği 101 hadisi, ikişer beyitlik kıt’a nazım şekliyle tercüme ve şerh ettiği eseridir. Sarih bir Türkçe ve nasihat üslubuyla yazılan manzumenin özel bir adı olmayıp fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün kalıbıyla nazmedilmiştir. Tek tam nüshası şahsî kütüphanemizde bulunan bu metnin, 1602, 1622, 1697 ve 1851 tarihli toplam dört âdet nüshası mevcuttur.
Elinizdeki bu kitapta, ilk bölümde Kadrî’nin kimliği üzerinde durulduktan sonra manzum 101 hadis tercümesinin şekil ve muhteva tedkiki yapılmıştır. İkinci bölümde, tespit edilen dört nüshaya dayalı olarak metnin edisyon kritiği verilmiştir. İlave olarak özellikle genç nesillerin böyle metinleri daha iyi anlayabilmesi adına eserin dil içi çevrimi de yapılmıştır. Böylece Kadrî ve hadis tercümesinin kültür ve edebiyat tarihimizdeki layık olduğu değeri görmesi hedeflenmiş ve pek çok bilim dalını yakından ilgilendiren bu türle ilgili çalışmalara katkı sunulmak istenmiştir.