Belli bir konumu, belli bir bakış açısını sunan filmler yasemenler, menekşeler sunuyorlar, kimileri de akasyaların açmasını bekliyor. Filmler, daha doğrusu bu kitabın ele aldığı melodramlar "var olanı" mı yoksa "olması gerekeni" mi sunuyor? Sunduğu ne olursa olsun sunarken kullandığı şifreleri çok akıllıca seçiyor. Toplumsal gerçekliği inşa eden kültürel temsiller sisteminin bütünlüğü içinde yer aldığı belli olmasın diye bize menekşelerle, yasemenlerle sesleniyor. "Örgütlenmiş ya da düzenlenmiş temsil" nasıl adlandırırsanız adlandırın çiçeklerden, akasyaların açtığı mevsimden daha iyisini bulamaz. Melodramlarda ideolojik temsil kendisini tertemiz sunuyor. Tıpkı bir çiçek gibi. Zaten her şey rastlantılara bağlı değil mi bu filmlerde? Ama bu rastlantılar "iyi" ve "kötü" olarak kutuplaşmış bir evrende yer alır melodram filmlerinde. Bu evrende her şey bilinen kodlarla aktarılmalıdır ki kimse masumiyetten kuşku duymasın. Kazananlar da "iyiler" değil mi? Biz bu filmleri sayısız kez izlemekten usanmıyoruz, çünkü bu filmlerde kötüler iyileri vurgulamak için varlar. Sorgulama melodramın işi değil. "Bu kötü neden kötü" o bu tür sorgulamalara girmiyor. Ama melodram filmleri araştırmacılarla sorgulanıyor, elinizde tutuğunuz türden araştırmalar menekşelerin, yasemenlerin ardındakini açığa çıkarıyor. O nedenle artık korkmuyoruz bu güzel çiçeklerden. Çünkü melodramı araştırma nesnesi olarak seçenler derin yapıyı çözümlüyorlar.