*Çetedeyken çok aşağılandım. O kadar aşağılandım ki küçücük çöpe dönüştürülendim. Yağmalanmış, yenilip yutulmuş; küçücük bir kırıntı, insan çöpüydüm. Kadın olmam küçücüklüğümü bulgur kırıntısına dönüştürüyordu. Şaka yapmıyorum. Bulgur kırıntısı kadar ufacıktım. Sinirli bir anımda, anlık cesaret yalımıyla tutuşturdum kendimi. Kibrit çöpü oldum. Kadınların en düşürülmüşü en alttaki çöpüdür insanlığın.*

*Sesimle, gücümle ateş alarak yaşamın peşine düştüm. Çetenin adım adım başı oldum. Çöp küçük olabilir, ona bakma, küçüklüğüne aldanma. O istediğini yok eder. En aşağılanmış çöpe dönmüş kadın, ayağa kalktığında kibrit kadar yakıcı olabilir. Dünyayı yakıp, yıkıp yeniden kurabilir. Yeter ki sözünü söylemeye cesareti olsun…*