Atlantis efsanesi, Don Kişot’un serüvenleri, Robinson’un Issız Adası, (kitabın yazılmasından çok sonra da olsa) Titanik’in batışı bir öyküde nasıl bir araya gelir? Yazar Max Adeler, gerçek adıyla Charles Heber Clark, 19. Yüzyıl sonunda bilimkurguya ana temasını veriyor: Zaman yolculuğu. Böylece fizikteki zaman okunu ileriye değil, geriye götürüyor. Titanik benzeri bir gemi kazası; Robinson’un “Issız Adası” sanılan adada yaşam ve bir anda Don Kişot’un serüvenlerinin yaşandığı Kral Arthur döneminin İngiltere’sine geçiş.

Tipik bir Amerikan yurttaşı Profesör Baffin ve kızı Matilda Baffin, gemi kazasından sağ kurtulurlar. Profesörün icadı olan lastik botla Atlas Okyanusunda sürüklenir ve bir adaya çıkarlar. Olaylar böyle başlar. Kral Arthur dönemi (5. Yüzyıl sonu, 6. Yüzyıl başı) İngiltere’sinden kopmuş bir parça Atlantik’te sürüklenir. Hayat o yüzyıllarda donmuştur: Krallar, şatolar, soylular, şövalyeler, ruhban ve halk. Her şeye akılcı bir açıklama getiren ve çağının bütün teknik bilgisine sahip profesörümüz, o eski dünyayı sanayi devrimiyle tanıştırır! Telefon, tabanca, buharlı gemi, puro, vb. Kendisi de teoriden bildiği erken ortaçağla tanışır: Şövalye dövüşleri, soylu kızların evlenme merasimleri, şatodan kız kaçırma, vb. Öykünün sonunda düğüm çözülür… Okur hayal âleminden gerçek hayata düşer!