Kaç insanı yaşadım.. Bütün insanları..hepsini…Hiçbir türe girmez yazılarım. Çünkü bu yazılar bir tek Cengiz Gündoğdu’nun değil. Yol arkadaşlarımın… o insanların sevgili karakteri Cengiz Gündoğdu’ların. İşte Bundan dolayı her kelimedeyürür hayat ince birsu gibi…her kelimede atar yürek tıp tıp….tükenmeyen umut. Segi…öfke…küskünlük…hepsi. Bazen fırtınalar eser, bazen yanardağlar patlar…iğde kokulu bir yolda, yalnız…lunaparkta bir çocukla, keyifli… tahta bankta yıldız sayarken uyuyan, serseri… bütün kalemlerini birkadının ayaklarının dibine atıp, ‘Kırgınım. Yokum’’diye kendini sıfırlayan, bir hiç…İşte o adam…İnsanı yaşayan.

Söyledim. Bir kez daha söylüyorum. Ben hissedenlerin yazarıyım Geldim işte. Yeniden yaşamaya insanı…sizi.

-Cengiz Gündoğdu