Ne günlere kaldık, ne günler bize

Esti sevda yeli mazide kaldı

Bazen gözümde yaş, bazen dert olup

İlk ve son arasında izler kaldı.

Dertliyim, bilmem sonum ne olacak?

Fani dünya, sende neyim kalacak?

Beni hayır dua ile anacak,

Silinmeden arkamda izler kaldı.

Hani çoğu kez söylenir durur ya, “Şu yalan dünyada bir izi kalmadan göçtü gitti,” diye.

Bazen de tersi söylenir, asırlar sonra silinmez izler bırakarak göçüp gidenlerin ardınca.

İşte silinmeyen o izler bazen bir şiirdir, bazen geride bıraktığı bir yazılı eser, ya da insanlığın kaderini değiştiren bir buluş.