Gülümsedi…

Şimdi kendine söyleyecek birkaç sözü vardı.

“İyiyim ben… İyiyim şükür ve yaşıyorum.”

Penceresini açık bıraktı sonra. Dışarıda biriken hayat evin her yerine yayıldı. Ardından kapıyı araladı. Beklemekten yorgun düşen güneş, kapının açılmasıyla halının üzerine boylu boyunca uzandı.
Güneş sıcaktı hayat gibi.
Hayat güzeldi güneş gibi.
Derin derin soludu hayatı.
Yaşanmalıydı hayat, yaşayacaktı.