Büyük Rus yazarı Turgenyev (1818-1883), soğuk bir akşamüstü evine doğru yola çıkmış. Yolda bir dilenci kendisinden para istemiş. Bütün ceplerini kurcalayan Turgenyev, ne yazık ki hiç para bulamamış. Bunun üzerine kendisine uzatılan soğuk elleri kendi elleriyle ısıtarak,

- Kusura bakma kardeşim, sana verecek bir şeyim yok, demiş.

Dilenci,

- Verdiniz ya efendim! Bana kardeşim dediniz ve ellerimi ısıttınız, demiş.

İyilik, yeryüzünün ve hayatın insana dair mucizesidir. Bu mucizeyi yaşamak, her insanın hissetmesi gereken bir mutluluk, yerine getirmesi gereken bir sorumluluktur.

İyilik yapmak zor değildir, bilakis herkesin güç yetirebileceği bir davranıştır. Turgenyev gibi yardım edecek paramız olmasa bile muhtaç birinin ellerini ısıtmak bir iyiliktir. Selam vermek bir iyiliktir. Gülümsemek bir iyiliktir. Bir yaşlının elinden tutmak iyiliktir.

Erdemin en büyüğü, bizimle ilişkilerini kesene iyilik etmek, bizden esirgeyene vermek, bize kötülük edeni bağışlayıp ona dost elimizi uzatmaktır.