Bu çalışmada 33 yıl süren Abdülhamid istibdâdı karşısında Recaizade Mahmut Ekrem’in yaşadığı mağduriyetlerin hikâyesini bulacaksınız.
Recaizâde Mahmut Ekrem sakin ve ılımlı bir kişilik olmasına karşın hayatı boyunca II. Abdülhamid’in takibinden kurtulamamış, açık ve gizli baskılarıyla karşılaşmıştır. Onun vehimleri sonucu yalısı elinden alınmış, Büyükada’ya sürgüne gönderilmiş, evinin önüne bir nöbetçi kulübesi dikilerek yirmi dört saat gözetim altında tutulmuş, Malta üzerinden Avrupa’ya kaçmak isterken yakalanmış ve İstanbul’a gönderilmiştir. Defalarca Saray’a çağrılıp sorgulanmış ve rahatsız edilmiştir.
İşte yaşadığı bu olaylar gördüğü bu çirkin muameleler sonucu Nefrin (Nefret) adın verdiği uzun bir manzume yazarak acısını dışa vurmuştur.
Bu uzun şiir II. Abdülhamid’e karşı o devrin bütün baskılarını iliklerine kadar yaşayan bir şairin nefret söylemidir.
Bir devrin daha iyi anlaşılması ve doğru tarih yazımı için bu gibi metinlerin gün yüzüne çıkarılıp değerlendirilmesi gerekir.
Bu çalışma Recaizâde Mahmut Ekrem’in şahsında dönemin bir panoramasını sunmaktadır.