Ben Orhan Veli,
“Yazık oldu Süleyman Efendiye” Mısra-i meşhurunun mübdii..
Duydum ki merak ediyormuşsunuz Hususi hayatımı,
Anlatayım:
Evvela adamım, yani
Sirk hayvanı falan değilim. Burnum var, kulağım var,
Pek biçimli olmamakla beraber.

Evde otururum,
Masa başında çalışırım.
Bir anne ile babadan dünyaya geldim. Ne başımda bulut gezdiririm,
Ne sırtımda mühr-i nübüvvet. Ne İngiliz kıralı kadar Mütevazıyım,
Ne de Celâl Bayar’ın
Ahır uşağı gibi aristokrat. Ispanağı çok severim.
Puf böreğine hele Bayılırım.
Malda mülkte gözüm yoktur. Vallahi yoktur.