"Müslümanlar iyi bir müslüman olmayı, ilk görev olan Allah’ın hükümdarlığını yeryüzünde gerçekleştirmek olarak gördükçe ve bu vazifeyi yerine getirme gücünü kıldıkları namaz, gittikleri hacc ve tuttukları oruçtan aldıkça, birkaç on yıllık bir süre içinde, İndüs nehrinden, Atlantik okyanusuna kadar milyonlarca erkek ve kadını kendi imanlarına kazandırdılar. İyi bir müslüman olmanın, kendini yalnızca ayin ve ibadetlere vermek ve artık Allah yolunda yaratıcı çabalarda bulunmamak demek olduğuna inanmaya başladıkları zaman ise, bu harikulade çiçeklenmiş ve yükseliş solup düştü.

İslam tarihin aktif öznesi olma niteliğini yitirdi. Sonunda yabancı istilacıların ve sömürgecilerin ellerinde bir nesney dönüştü. Bugün, Batı dünyasında, özellikle hristiyanlar arasında milyonlarca erkek ve kadın, medeniyetlerinin iflasının ve çıkmazlarının bilincine varmışken, açıklık ve kaynağı olan Kur’an’ın yaratıcılık ruhuna sadık kalmasını bilirse.... Yani bütün dinlerin en evrenseli olması, din konusunda her türlü baskıyı reddeden özellik taşıması gibi, kendisini gerçek çehresiyle göstermesini bilirse... İşte o zaman bütün dünyada, İslam’ın yayılışının altın dönemi olan 7. yüzyıldakinden daha çok büyük bir yayılma imkanına sahip olacaktır. Bu yayılma gücü İslamda mevcuttur."