Sosyalizmi, bütün peygamberlerin ortak mesajlarından biri ve `İslam akidesinin bir parçası` olarak gören Sibaî, fikir ve siyaset mücadelesinin merkezine bu fikri koymuştur. Sibaîye göre, Hz. Muhammed`in sünneti tarihin ilk ve en muhteşem sosyalizm denemesidir.

Mustafa Sibaî 1915 yılında Suriye`nin Humus kentinde doğdu. Babası Fransızlara karşı savaşanlardandı. 1930 yılında liseden mezun oldu ve tahsiline devam etmek üzere Mısır`a gidip Ezher`e girdi. Kulliyyetü Usuliddin`den mezun olduktan sonra `Sünnetin Teşrîdeki Yeri` konulu doktorasını yaptı.

1950 yılında Şam Üniversitesi Hukuk Fakültesi`nde profesör oldu. Aynı üniversitede bir ilahiyat fakültesinin kurulmasına öncülük etti ve kurulan bu fakültenin ilk dekanı olarak atandı.

1949-54 yılları arasında Kurucu Meclis`e mebus seçildi. Suriye Anayasası`nı hazırlayan dokuz kişiden biridir. Filistin harbi patlak verince bütün Suriye topraklarını baştan sona dolaştı ve halkı savaşmaya teşvik etti. Halk ve aydınlar arasında yaygın bir şöhrete kavuştu.

1947`de `el-Menar` gazetesini, aynı sene `el- Müslimun` mecmuasını çıkardı. 1958`de bu mecmuanın ismini `Hadaretü`l-İslam` olarak belirledi. İşçilerin maddi ve manevi kalkınmaları için büyük gayretler sarfetti. Onlar için gece okulları açtırdı. İşçilere son derece yakındı. Köylere sık sık gider, bütün Suriye`yi, dolaşır halkın dertlerini, ihtiyaçlarını bizzat tespit edip Meclis`e getirirdi.

Hayatının son günlerine kadar üniversitede konferanslar vermeğe devam etti. Ölümünün ardından Pakistan, Suriye, Lübnan ve Mısır`da ihtifaller düzenlendi; Hasan Nedvî, Muhammed Ebu Zehre, Mevdûdi, Mustafa Zerka ve Malik bin Nebi gibi çağdaş İslam düşünürleri onun çeşitli cepheleri hakkında bildiriler yayınladı.

Mustafa Sibaî yirmi küsur eser vermiştir; en önemlileri şunlardır:

1. İslam Sosyalizmi,
2. Mukayeseli İslam Hukuku (3 cilt),
3. Sünnetin Teşrîdeki Yeri,
4. İslam Açısından Din ve Devlet,
5. İslam`da Savaş ve Barış Hükümleri