Ama...

Ama engel hayatın onları kendi çarkına alıp, eğip, büküp istediği gibi yönlendiren devasa yazgısıydı. Yaşadıkları güzellikler ve ardından gelen acıların hepsi birden korkunç bir iradeyle varlığını ortaya koymuştu. Kalkıp iki laf etmek bu devasa güç karşısında komik kalırdı. İkisi de aynı şeyi bakışlarıyla birbirine anlattılar. Yıllar sonra yeniden anladılar ve yeniden anlaşıldılar.

Bu son bakışlar anlaşılmamış bir ömrüm amortisi oldu.