Bir büyük yürüyüşün ayak seslerini duyuyorum
Geliyor insan
Dokunduğu ne varsa kutsayarak
Bir kaplan gibi çevik yırtarak dikenli telleri

Ne bulursam içine giriyorum
Anlamını değiştiriyorum alışılmış sevmelerin
Sözcükleri alıyorum daraltılmış yerlerinden
Boşluğa bırakıyorum.

İnandıklarınızı sarsıyorum güvenli kuytulardan
Anlamlarını bozuyorum bildik yaşamların
Zamanın kıyısından sıkışan köşelerinden
Genişletiyorum dünyanızı
5 Eylül ‘93