İnsan olmak heyecan, mutluluk ve hayret verici, insan olmak ürpertici. Kendimizi fark ettiğimiz, benliğimizin farkına vardığımız ilk anlardan itibaren, derinden derine hissettiğimiz hüzün veren bir “mesafe” söz konusu sanki. Her şeyle ve herkesle aramızda tarif edemeyeceğimiz, tam olarak vasıflandıramayacağımız bir mesafe var. Kalıbımızdan, kabımızdan taşıyoruz, hakkımızdaki tanımlamalara sığmıyoruz, üzerimizdeki tüm etiketler zamanla soluyor, tüm sıfatlar insan karşısında aciz kalıyor, olan bitenin izahı için duygu ve düşünce dünyamız yetmiyor. Bu kitapta yer alan tüm yazılar, Süleyman Ragıp Yazıcılar’ın şairliğinden de gelen ilhamla ve eşsiz üslubu ile gönüllere dokunuyor; hatıralardan hayatın tam merkezine adeta ilmek ilmek işleniyor. Uzun yıllardır notlar alarak biriktirdiği yaşanmışlıkları, güzel bir ömrün damıtılmış halini iki kapak arasında bizlere sunuyor yazar. Norveçli annesinin ve kendisi 5 yaşındayken vefat eden babasının hikayesinin üzerine, kendi çocukluğu, Esenler’de geçen yıllar, yurtiçi ve yurtdışı gezilerinde karşılaştığı güzellikler, insanların küçük dünyasındaki büyük hikayeler, dostlar, meczuplar, aşıklar hepsi ve çok çok daha fazlası fotoğraflarla zenginleştirilmiş bir halde, “İnsan Mesafedir”de sizleri bekliyor.