Bu, Ragıp’ın hikâyesinin başladığı yer değilmiş. Dedesi mahalle camiinde secdeye kapandığı sırada bir dua etmiş doğacak torunu için. Secdesi çok uzun sürmüş o yüzden. Duasının sonunu, Allah’ım ettiğim duayı kabul et, bu dünyaya böyle biri hayırlıdır, torunum hayırlı olsun da varsın bana görmek nasip olmasın, diye bitirince secde bitmek bilmemiş. Secdeyi bitirecek kuvvet çekilmiş vücudundan. İçten duaymış besbelli, adam diriltir adam öldürür böylesi. Ne dua etmiş? Hayır duadır ne olacak! Her yanı şerden duvar olan, paçalarından şer akan bu dünya, hayırlı evlat bekleyenlerin yüzü suyu hürmetine dönüyormuş ya. Ama bu dünya da o hayırlı evlatlar için azap oluyormuş. Eskiden değil, yeni değil, her zaman böyleymiş. Dünyaymış, azapmış, öyleymiş, öyledir.