Masallar yalnız çocuklar için değildir. Masalbilim önemli bir bilgi kaynağı olup, Halk Bilimi’nin (Folklor) Antropoloji - Sosyoloji - Edebiyat - Sanat - Müzik - Tarih - Dilbilim - Felsefe ve Mitoloji gibi başka alanlarla ilgili olan ve onlarla benzer yöntemleri izleyen bir dalıdır.

Folklorun bir dalı olan Halk Anlatıları dilden dile yayılan bir geleneğin sürdürülmesidir. Bir yazarı ya da yaratıcısı yoktur, kuşaktan kuşağa anlatılarak geçer; ne var ki her anlatışta değişir ve yeniden biçimlenir. Halk Anlatıları ilişkin olduğu kültürün değerlerini ve âdetlerini yansıtır. Ira özelliklerini öğretme görevini taşırlar. Örneğin, “Banyan Geyik” adlı Budist öykü başkalarıyla ilgilenmeyi gösterir; “Aç Çocuk” adlı Gana Halk Anlatısı da büyüklere saygıyı öğretir.

Halk Anlatılarının belli bir zamanı, yeri ya da belli bir kişisi yoktur. Kahramanlar sıradan insanlardır. Dünyanın birbirinden uzak köşelerinde benzer anlatılarla karşılaşılabilir. Bunlar göçlerle, savaşlarla, fetihlerle, istilâlarla kültürden kültüre yayılmışlardır. Anlatılarda moral ve psikolojik yönler vardır, ayrıca, anlatıcısına - anlatım tarzına - dinleyenlerin yaşına - anlatma olayının genel içeriğine göre, eğlendirici ya da heyecanlandırıcı değerler de taşıyabilir.

Kültürler masallar / meseller üzerine kurulmuştur. Meseller bir kavramı ya da bir düşünceyi örnekler ve benzetmelerle açıklayan öykücüklerdir. Hayvan Öyküleri - Fabl’ler - Peri Masalları - Abartmalı Öyküler – Mit’ler – Söylence’ler de Halk Anlatıları’nın türleridir.

İngiliz Halk Anlatıları üzerine bu çalışmamızla, her zaman ilişkide olduğumuz ve her zaman her anlamda yakınımızda olan Büyük Britanya kültürünü daha da bir özüne vararak sezmeye ve öğrenmeye çalıştık. Türk aydın katında biraz ilgi uyandırmayı başarabildikse ne mutlu bize!