Vazgeçtiklerim

Biliyorum her şer Yüce Allah’tan.
Hayattayız ve yaşıyoruz fakat etrafımdakilere bakıyorum da…
Yaşamak var bir de yaşamak var.
Peki, benim hayatım hep böyle
vazgeçtiklerimden ibaret mi olacak?
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
İlk kez annem ve babamın ellerinden tutarak adım atmaktan
İlk kez düşme korkusunu hissetmekten
Kısacası bebek olmaktan
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
Top oynarken Ahmet Amca’nın evinin camını kırmaktan
Fatma Teyze’nin incir ağaçlarından incir alma hazzını
ve korkusunu yaşamaktan

Kısacası çocuk olmaktan
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
Askere gidip vatanı korumaktan
İlk kez sarhoş olup eve nasıl gireceğimi düşünmekten
Kısacası genç olmaktan
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
Oturmayı çok istediğim okul sıralarından
Bildiğim sorulara parmak kaldırmaktan
Kısacası okuyup büyük adam olmaktan
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
Çok sevdiğim kızdan

Belki hiçbir zaman doğamayacak kömür gözlü kızımdan
Kısacası baba olmaktan
Ben bu bedenim için nelerden vazgeçtim oysa.
Evet, sanırım Yüce Allah *dur!* diyene kadar
bu vazgeçtiklerim bir bir çoğalmaya devam edecek.