İmtihansız aşk yoktur. Her sınavda yeniden doğarız. Gözyaşlarımızla, imtihanımızla büyür Rahman’a olan sevdamız. Sabrımızla ateşten geçer, kül oluruz. Yaramıza şifa olur küllerimiz ve kulluğumuzu hatırlatır bize. Düşlerimizde saklarız umutlarımızı ve dua dua işlenir avuçlarımıza. Gerçeklerle yanar yüreğimiz. Ve her kaybın ardında bir ders, Rahman’a olan sevdamız sınavlarla güzelleşir. Yalnızlığın derin çukurunda yine onun adını anarız. Ya Hay. İmtihansız aşk yoktur derken sonsuzluğa yazılır Yaradan’a olan aşkımız. Evet, imtihan dediğin nedir ki? Sabırla yoğrulan bir ömür yolu. Başarılar, başarısızlıklar iç içe. Her adımda bir ders, her ders bir rehber olur bizlere. Acılar öğretir bize sevgiyi. Kayıplar hatırlatır değeri. Dolayısıyla her düşüşte yeniden kalkmak gerek. Kalkışımız ümitlerimizi yeşertsin diye.

İmtihanla öğreniriz hayatı, tecrübe kazanırız. Yolun sonu belirsiz, sorular zor ama bilmeliyiz ki her sınav bir armağan. İmtihanlar olmadan öğrenilmez hakikat. Her gün yeni bir sınav her sınav ibret olur bizlere. Zira Cenabı Hak Kur`an azimüşşanda şöyle hitap etmektedir bizlere:

"Andolsun ki sizleri biraz korku, biraz açlık, mallardan, canlardan, meyvelerden eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele."(Bakara süresi 155)

Mükâfatın büyüklüğü belanın şiddetine göredir. O halde güzel bir sabır gerek bize.