“Ve şiir, onunla doğdum desem yalan olmaz aslında. Deklanşöre basılmış tap edilmemiş kara kalem satırlarımda. Annemin beni uyutmak için söylediği masallarda, yeteneğimi aldığım babamın hatıralarda kalan birkaç dizesinde, anneannemin Kurtuluş Savaşı hikayelerini anlattığı gözümde canlandırdığım dizelerimde. Kimi zaman annemin babama araba çarpar korkusuyla aldırmadığı bisikletin selesinde çocukluk hayallerinin peşinde koştum, kimi zaman aşk ateşiyle sıfırın altındaki soğuklarda yalınayak yürüdüm, vedaların elvedalara karıştığı gecelerde yalnız rüyalar gördüm, şafakların sayılmadığı mapushane damlarına girdim geçmişi tütün tabakalarına sararak, isyan ettim kalıba göre dikilmiş ceketlere uymayan adamlara, sıfırları atılmış hesaplarda hesap bilmeyen dostluklara omuz verdim, kardeşin kardeşe düşman edildiği bayraklara sarılı taputlarda annelerin gözyaşlarını içime gömerek barışı hayal ettim, umudumu ve gülen yüzümü kaybetmediğim müziğin yapılmamış notalarında…”
