Kuşeyrî’nin er-Risâle adlı eseri, İbn Arabî’nin okuduğu ilk tasavvuf klasiğidir. İbn Arabî Kuşeyrî’yi aynı zamanda, hurûf ilmiyle yakın ilgisi olan el-Esmâü’l-Hüsnâ şerhi hususunda takdir ettiği üç sûfî arasında sayar. Elinizdeki kitap, *İ’râbu’l-kulûb dört nev’ üzeredir: Refʽ, feth, hafd (kesra) ve vakf/sükûn. Kalbin refʽi, zikrullahtır. Kalbin fethi, Allah’tan razı olmaktır. Kalbin hafdı, kalbin Allah’tan başkasıyla iştigâlidir. Vakf ise Allah’tan gaflet içinde olmaktır.* diyen Kuşeyrî`den; Kitâbü’l-Bâ’sında bâ harfinin Taʽayyün-i Evvel/Hakîkat-i Muhammediye mertebesini sembolize edişinden bahseden, Kitâbü`l-Yâ’sında Hüve’yi, bilinemezliğin sembolü olarak alan ve *Ene (ben), innî (muhakkak ki ben), ente (sen) ve le-ke (senin için)i bilir ama Hüve’yi bilemezsin, çünkü o karşında hazır ve nâzır değildir. el-Ulemâu billah (Allah’ı Allah’la bilenler), Hüve’ye bağlı olmaya devam ederler ve derler ki *Seni gereğince senâ edemem (övemem). Hüve’yi burada sana hicâb ediniriz. Sen, kendini senâ ettiğin gibisin.* Şeklinde tanımlayan İbn Arabî’ye doğru bir çizgi çizmeye çalışmakta ve harflerin gizemli dünyasını merak eden herkesi kendisini okumaya davet etmektedir.