Ebû Abdurrahman es-Sülemî yaşadığı dönemde (5/11. Asır) ilim ve devlet adamları tarafından takdir edilmiş, eserlerine değer verilmiş bir sûfîdir. Kaynaklarda kendisine 100`ü aşkın eser nispet edilir. Eserlerinin bir kısmı zâhid ve sûfîlerin hayatına, bir kısmı Kur`ân tefsirine bir kısmı da ahlâk, âdâb, melâmet, fütüvvet gibi tasavvufî konulara ve gruplara dairdir.
Hiç kuşkusuz onun Tabakâtu`s-sûfiyye isimli eseri sûfîlerle ilgili günümüze ulaşmış en eski biyografi derlemesidir. Sülemî eserinin mukaddimesinde sahabe, tâbiîn ve tebeu`t-tâbiîn dönemi zâhidlerini, günümüze ulaşmayan Kitâbü`z-zühd adlı eserinde anlattığı için Tabakâtu`s-sûfiyye`de 2/8. yüzyıl zâhid ve sûfîlerinden Fudayl b. İyâz ile (ö. 187/803) başlayarak ele aldığı kişileri beş tabakaya ayırmış; ilk dört tabakada yirmişer, son tabakada yirmi dört olmak üzere toplam 104 önde gelen sûfînin biyografisine ve görüşlerine yer vermiştir.