18. yüzyılın sonları ve 19. yüzyılın başlarında Orta Bosna’da yaşamış olan ve almış olduğu formel medrese ve informel tekke tedrisatı sayesinde Türk kültür ve edebiyatını özümseme fırsatı bulan Şeyh Abdülvehhab İlhamî, gerek kaleme aldığı eserler, gerek bu eserlerde döneminde vuku bulan bir takım sosyal ve siyasi olumsuzlukları yansıtması, gerekse de Türk tekke-tasavvuf geleneği ve bu gelenek etrafında teşekkül eden edebiyatın Bosna Hersek’teki en önemli temsilcisi olması hasebiyle önemli bir şahsiyettir.