Sabiha Sertel bu yapıtında büyük şairimiz Tevfik Fikret`i yaşadığı dönemin toplumsal koşulları çerçevesi içinde ele alıyor. Bir şair olduğu kadar bir ideolog olan Fikret`i Osmanlı toplumunun tarihi evrimi içinde inceliyor. Mutlakiyet döneminde, Sultan`ın keyfi idaresine, baskı ve zulme karşı isyan eden özgürlük şairini; sosyal eşitsizliği, halkın ızdırap ve sefaletini kınayan Fikret`i tanıyoruz. 1908 Meşrutiyet döneminde, ilerici, yenilikçi, devrimci Fikret`i, tutuculuğa, dar milliyetçiliğe, ırkçılığa karşı çıkan insancıl şairi görüyoruz. Bu yapıtın önemi, tarihin değişik dönemlerinde gericilerin saldırısına uğrayan Fikret`in ideolojisini ve felsefesini, ilericilik ve gericilik kavgası zemini üzerine vermesidir. En son 2. Dünya Savaşı sırasında, nazizmi savunan ırkçıların, Sebil- ül Reşatçıların Fikret`in yapıtlarını yakmaya kalkmaları, bu kitabın yazılmasına sebep olmuştur.

Sabiha Sertel`in bu bilimsel yapıtı bize, Fikret`in bütün dönemlerde gerçekçi felsefesinden güç alarak yaşadığını ve yaşayacağını gösteriyor.

"Toprak vatanım, nev-i beşer milletim. İnsan

İnsan olur ancak buna iz`anla inandım.

Şeytan da biz, cin de, ne şeytan ne melek var

Dünya dönecek cennete, insanla inandım."