İcra ve İflas Kanunu`nda ve diğer kanunlarda, borçlunun ilamlı icra takibini durdurmasına imkan tanıyan çeşitli hukuki çareler bulunur. Eldeki çalışmanın konusunu, bu hukuki çareler arasında yer alan, İİK m. 33, 33a`da düzenlenen icranın geri bırakılması kurumu oluşturmaktadır. İlamlı icrada takibin tarafları arasındaki menfaat dengesinin sağlanmasında rol oynayan bu kurum, çalışmamızda üç bölümde incelenmiştir. Çalışmanın ilk bölümünde öncelikle icranın geri bırakılması ile ilamlı icra takibinin durdurulmasına imkan tanıyan diğer hukuki çareler karşılaştırılmıştır. Daha sonra, icranın geri bırakılması kurumuna ilişkin temel hususlarda tespitlerde bulunulmuş; icranın geri bırakılması talebinde bulunulabilmesi için gerekli şartlara yer verilmiş; icranın geri bırakılması talebinde bulunulmasının takibe etkisi değerlendirilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde, icranın geri bırakılması sebepleri ayrı başlıklar altında incelenmiştir. Ayrıca bu bölümde, icranın geri bırakılması taleplerine esas teşkil edemeyen sebeplere de yer verilmiştir. Böylelikle icranın geri bırakılması sebeplerinin kapsamının açık bir şekilde belirlenmesi amaçlanmıştır. Yine bu bölümde, icranın geri bırakılması sebeplerinin Kanun`da üç sebep ile sınırlandırılmış olması hususu da değerlendirilmiştir. Çalışmanın son bölümünü oluşturan üçüncü bölümünde ise icranın geri bırakılması usulü, icra mahkemesinin kararı, bu kararın doğurduğu sonuçlar ve karara karşı yapılacak kanun yolu başvurusu değerlendirilmiştir.