Sevgili Okur,
Ben Birce. Birce Yenilmez. Bakmayın böyle iddialı bir soy ismim olduğuna, yenilmeye meyilliyimdir. En azından bildiğim hayatımda öyleyim!
O akşam 30’uncu yaş günümü kutlamak üzere en sevdiklerimle, çok sevdiğim restoranda buluştuk. Henüz beni neyin beklediğinden bihaberdim. Kahkahalar havada uçuşurken zihnimin deklanşörüne basıp o anı hafızama kaydettim. Kahkahalara, sevdiklerimin yüzlerine ve o şehre ihtiyacım olacağını hissetmiş gibi…
Şarkılar eşliğinde önüme konan pastaya ve üzerindeki mumlara uzun uzun baktım. İçimden bir dilek tuttum. (Sesli söylenirse kabul olmaz, sen de biliyorsun.)
“Yeni yaşımla birlikte hayatım değişsin, başka bir hayata uyanayım!”
Derin bir nefes çektim içime ve güçlü bir şekilde üfledim.
Nereden bilebilirdim ki tam dört saat sonra dileğimin gerçekleşeceğini ve başka bir hayata uyanacağımı…
Ben başka bir hayattayken yanıbaşımda olur musun?
Kafamız karışacaksa birlikte karışsın, yeter ki yeni hayatıma birlikte adım atalım. Zira, ben biraz korkuyorum da…
Sahi, ikinci bir hayat mümkün mü?