Çocuk psikanalizi alanının önde gelen isimlerinden olan Antonino Ferro, psikanalitik diyaloğun iki zihnin karşılaşması olduğunu düşünmektedir: hastanın ve analistin zihni. Bu karşılaşma, hastanın `tarihsel, olgusal ilişkiler ağı`na vurgu yapan klasik Freudçu analizlerden elde edilenden farklı, yeni bir hikâye üretir. Ferro’nun yaklaşımı, psikanalitik diyaloğun hasta ile analist arasındaki bilinçli ve bilinçdışı ilişkiden doğan ortak duygusal deneyime odaklanan `öznelerarası alanda` gerçekleştiğini varsayar.
İki Kişilik Alan, Antonino Ferro’nun kendi klinik çalışmasında karşılaştığı vakalardan yola çıkarak, çizim, oyun, rüya gibi malzemelerin çocuk analizinde ne şekilde kullanılabileceğini ve bu süreçte analitik diyaloğun nasıl gelişebileceğini örnekleriyle göstermektedir.