Sabahın ayazında iki çocuk, Hasan’la Murtaza, köylerinin yolunu tutacaklardı. Üvey bir ana, çaresiz bir baba bekliyordu onları. Bir umut yakmışlardı içlerinde. Bir günde sönmüştü. Bir daha kolay kolay yanmayacaktı. Nice Hasan’lar, Murtaza’lar gibi yitip gideceklerdi milyonların içinde. Bu bir günlük serüven, anı bile olmayacaktı. Unutacaklardı bir süre sonra hepsini, her şeyi... >