Dağıtım yerine vardıklarında ilkyazdı. Çiçek kokuları geliyordu kırlardan. Öykü olduklarını unutup koşmak geldi içlerinden. Ne yazık ki buna olanak yoktu. Ancak okundukları zaman canlanacak, dirilecek, yaşayacaklardı.

Birbirlerini ne zaman görürler bilmiyoruz. Gün ola, devran döne… Geç ola, güç olmaya...

Sevgili çocuklar, bir gün, konuşan öyküler görürseniz şaşırmayın. ‘Öykü de konuşur mu?’ demeyin, Bilin ki o konuşanlar, bizim öykülerdeki Gökçe ile Gökhan’dırlar.