İhvan-ı Safa, 4./10. yüzyılda Basra’da ortaya çıkmış, gizli çalışmaları ile dini, felsefi, siyasi ve ilmi faaliyetler yürütmüş organize bir topluluğun adıdır. Etkili söylemleriyle Abbâsî Devleti’nin son dönemlerine damga vuran bu hareket, bahse konu faaliyetlerini vahdet bilinci, kardeşlik vurgusu, tesânüd duygusu ve erdemli toplum idealiyle mezcetmiş; İslâm ümmetini fikrî açıdan derleyip toparlama hedefini temel gâyesi haline getirmiştir. Topluluklarının asırlara sâri ilkelerini, dört bölümden oluşan elli iki risâleye sığdırdıkları Resâilu İhvâni’s-Safâ adlı eserde ortaya koymuşlardır.