Tükendi
“Küheylanına kurulmuş giderken senBeti benzi attı soluğumunKalabalıktın gölgenin yüküyleDarbeleniyordu uçarı nabzımGözbebeklerim darmadağınGüneşte yığın yığındı çürüyen otlarTanışıktı arkanda bıraktığın tozun diliyle”