Geleceğe doğru örülen yol çok zor geliyordu gözüme. Omuzlarıma taşımak istemediğim sorumluluklar, çıkmazlar yüklüyordu. Bir eşiğin ortasındaydım. Çok zorlu bir yol ayrımında. Hangi yolun sonu bahçelerimi çiçeklendirir, hangisi çorak topraklara döndürürdü karar veremiyordum. Ama çok derinlerde hissediyordum sanrısını. Gözlerimi yumduğum an orada görüyordum. Elimi kalbimin üzerine koyduğumda sesini duyumsuyordum. Yaşanan bunca kafa karışıklığının, yüreğim ve beynimin tutuştuğu keskin kavganın arasında bağırmasa da fısıldıyordu bana adını... Ne ülkelerin ne şehirlerin ne de kırgınlıkla geçen günlerin gücü onu benden almaya, içimde sahip olduğu yerden ayırmaya yetmiyordu.

Tuvaliyle acısını bir yandan küllendirirken bir yandan harlayan genç bir kadının hayat yolculuğunda aşkı, aslında kendisini arayışının romanı... Anıl Yavuz`un kaleminden.