Eve girdikten sonra Sylvia’yla yaptığımız sohbeti düşündüm. Onun gibi insanların var olduğu bir dünyada “Yalnızız!” demek ne kadar doğruydu acaba? Gizemli bir iç dünya sadece benim gibi yalnız yaşayanlarda mı vardı? Mesela Sylvia’nın da kimselere açamadığı gizemli bir iç dünyası olamaz mıydı? Niçin olmasın? Belki de çabuk duygulanışı bu yüzdendi. Bir gün bana açılacağını umarak beklemeye başladım.